Tanguy Viel, Telekız romanında bizleri rıza var mı yok mu kolaycılığından öteye geçerek, görünüşte rıza göstermekle gerçek rıza arasındaki farkı nasıl tanımlayacağımız üzerine düşünmeye çağırıyor.
Resmi bir iletişim ve mücadele alanına dönüştürmek, aynı zamanda deneyimlerimin ötesinde farkındalıklarımla ilişki içerisinde olmak istiyorum.
Yalnız yaşayan kadınlar “yersiz”dir.
Kadınlara çok kötü şeyler yaptığını duyup durduğumuz bir sanatçıyı duvara asmak, onurlandırmak. Mümkün mü? Caiz mi? Affedilebilir mi?
2011’de Kanada’da başlayan kaltak yürüyüşlerinde neler oluyor? Hem kaltak yürüyüşü de ne?
Herkes farklıdır. Kızlar değişkendir. İnsanlar değişkendir. Ya seksle ilgili öğrendiğiniz ilk şey bu olsaydı? Ya 18 yaşındayken tecavüzle başlayıp rızayı öğretmek için geriye doğru gitmek yerine ‘insanlar değişkendir’ ile başlasaydık? Çünkü eğer bunu anlıyorsanız, rızayı da anlayacaksınız.
Çay yapma metaforuyla. Tane tane.