Filmde toplumun baskısına ya da kendi iç sesiyle yaşadığı tartışmaya rağmen Nana’nın bir çıkmaza saplanmadan, ya da bir sanat eserinde nesneleşmeden özgür olabileceği gerçeği atlanır.
Angela ve Emile’in sıradan öyküsü mizahını yitirmiş bir parodiden fazlası mıdır?