Cadıların çağırdığı karanlık, Macbethler’inkinin aksine, kozmosun biçimlerinin içinde kaynadığı kazandan, karanlık maddeden başka bir şey değil.
Shakespeare’de cadılık olarak sanat dünyanın hiçbir yere kaybolmayan büyüsüne yeniden kıymetle açılması için duyularımıza yapılan bir yeniden diriltme büyüsüdür.
Şeytanın aşikarlığın düzleminden çıkıp daha sinsi, daha katmanlar arası, daha Facebook’çu olmasından önce tüm bunların daha dürüst yaşandığı bir dönem yok muydu gerçekten de?
Cadılar Bayramı bölümü Karı Kuvvetleri’nin muhteşem TBMM yazısını hatırlatan çok güzel bir replikle başladı…