Ne oldu da birçok kişi için tensel temastan, zevk veren bir aktiviteden fazlası olmayan seks benim için bir duygu ifadesi, bir performans gerçekleştirme alanı oldu?
KOLİ gibi bir kutu, oradan oraya sürüklenebilecek, aynı zamanda bozulup tekrar kurulabilecek, tedirgin etmeyen, fazla hassas olmayan, başka bir deyişle kirletmekten, dokunmaktan, temas etmekten korkmayacağımız; dolayısıyla denemelere açık, hatta deneyip yanılmayı, deneysel olmayı göze alabilen ve teşvik eden bir yapı.
Mahremiyetim, bedenim, öz ve kişilik haklarım, trans olarak açıldığım an elimden alınıyor.
İçerideki “bedenler” bin bir çeşitlilikte; herkesin kendi özgün hikâyesi, onu çıplak beden olmaktan çıkaran bir tarihi ve benliği var ama bunlar kapının eşiğinden içeri adım attığınız anda yok oluveriyor. “İçeride” bedenleri tanımlayan yegâne etken patolojileri.
Annemiz. Anne. Benden bahsediyor. Fakat üçüncü tekil şahıs kullanarak. Üçüncü tekil anne.
Kürtajın sağlık hizmetlerinin önemli bir parçası olduğuna inanıyorum. Son 50 yılımı hastaları tedavi ederek ve onlara yardımcı olarak geçirdim. Arkama yaslanıp 1972’ye dönüşümüzü izlemeyeceğim.
“Dünyadaki çeşitli varolma tarzlarının zenginliğini” somutlaştıran bir bakma, dinleme ve tasarlama biçimini teşvik eden Matrix Feminist Tasarım Kooperatifi.
Düzeltilmeniz gerekmiyor güzellerim, düzeltilmesi gereken dünya.
Bedenin direniş kapasitesini yeniden keşfetmemiz, tekil ve kolektif güçlerini genişletmemiz gerek.
Eylül Çekiç, Mamut Art Project’te sergilenen “İrem” isimli video çalışmasını ve sanat pratiğini anlatıyor.