Yeni derdimiz Miley Cyrus biliyorsunuz. Poposunu mu salladı, siyah kadınları mı objeleştirdi, çekiç mi yaladı… Eh, dalga konusu olmak ve “kontrolden çıkmak” da bir mesleki karardır. Üstelik agresif röfleleriyle Amerikan aile değerlerinin yılmaz savaşçısı babası bir türlü işine bakmadığı için tam anlaşılmıyor ama, Miley Cyrus yirmi yaşında koskoca insan. Eğreti ve taşkın bir cinselliği üzerine geçiren ilk genç kadın şarkıcı değil, Miley Cyrus gerçekten ilginç bir şey yapana kadar umrumda da değil. Anonim blog yazarı Son Psikiyatrist‘in muhteşem bir lafı var: “İzliyorsan, senin için çekilmiştir” diye. Aynen öyle. İzlememeye çalışıyorum. Çünkü neden izlediğimizin önemi yok, izlememiz önemli. İzliyor muyuz?
18 yaşından küçük sahne yıldızlarına çocuk dilenci gibi bakmamamız için iyi bir sebep de yok sanırım. Reşit oldukları an yılların onlardan gasp ettiği her şey gözümüze bir başka görünmeye başlıyor, toplu acımadan toplu tiksintiye doğru yol alıyoruz. Almanya’nın bir ülke olduğunu bilmediği için alay ettiğimiz Justin Bieber… Coğrafya ders saatinde bizim yeğenlerimizi eğlendiriyordu. Böyle düşününce ne fena değil mi? Irgat gibi o jetten bu jete, ağzında kola pipetiyle kıtalararası bir çocuk kaçırma hikayesi. Miley Cyrus da aynen öyle.
Miley Cyrus seksapel güllesiyle iş başında
Miley Cyrus gülle üzerinde çıplak sallandığı Wrecking Ball şarkısı klibi için “Sinead O’Connor’ın efsanevi Nothing Compares 2 U klibine benziyor… Orada da dürüst bir kalp kırıklığı var. Umarım bundan yirmi-otuz sene sonra insanlar Wrecking Ball klibini izleyip ‘Hadi biz de böyle bir şey yapalım’ diyecekler” demişti. Zaten bütün bahisler Miley Cyrus’un kendi yaptığıyla Nothing Compares 2 U arasındaki farkı anlamaması üzerine. Fakat sonra Sinead O’Connor gidip Miley Cyrus’a bir mektup yazıyor:
Sevgili Miley,
Bu mektubu yazmayacaktım ama bütün gün gazeteciler arayıp durdular, Rolling Stone dergisinde son klibinin Nothing Compares’e benzer biçimde tasarlandığını söylemen üzerine fikirlerimi almak için. Söylemek istediklerim şunlar… Ve hepsini annelik duygusu ve sevgiyle söylüyorum. Etrafındakilerin seni klibinde çıplak ve balyoz yalarken görünmenin “havalı” bir şey olduğuna inandırmasını ya da senin bu konudaki inancını desteklemesini inanılmaz derecede endişe verici buluyorum. Aslında bu şekilde “pazarlanmana” izin vererek yeteneğinin önünü kapattığına inanıyorum, pazarlamayı yapan sen de olsan, müzik endüstrisi de olsa.
Bu şekilde istismar edilmene izin vermenden uzun vadede zarardan başka bir şey gelmeyecek -ve yeteneğinden çok seksapelin yüzünden değerli olduğun mesajını (kendine bile) vermen ne senin, ne de başka genç kadınlar için ASLA ve KAT’A kuvvetlendirici değil.
Senin için bir çeşit rol modeli olduğumu öğrenmek beni çok mutlu etti, umarım bu yüzden söyleyeceklerimi dikkatle dinlersin.
Müzik endüstrisi ne seni, ne hiçbirimizi şu kadarcık bile umursamıyor. İnsanı bütün değeri tükeninceye kadar pazarlarlar, sonra kurnazca bunu isteyenin SEN olduğuna inandırırlar… Ve sonunda bu fuhuş mekanizması yüzünden rehabilitasyon merkezlerine düştüğünde onlar seni pazarlayarak kazandıkları paralarla aldıkları yatlarında güneşleniyor olacaklar ve kendini çok yalnız hissedeceksin.
Sana bakarak salyalarını akıtan adamların da biri bile seni umursamıyor, lütfen kanma onlara. Şehveti sevgiyle karıştıran çok kadın olmuştur bugüne kadar. Seni cinsel anlamda istemeleri seni umursadıkları anlamına gelmiyor. Bu dediğim, eğer sen kendini umursamıyor gibi görünmeye çalışıyorsan daha da geçerli. Ve eğer yanında çalıştırdığın insanlar da seni umursamıyor gibi görünüyorsa. Seni umursayan hiç kimse bu şekilde pazarlanmana destek olamaz… Buna sen de dahilsin.
Evet, kendini umursamadığını ima ediyorum. Bu değişmek zorunda. Genç bir hanım olarak kendin, etrafındakiler ve çalışanların tarafından kollanmalısın. Tehlikeli bir dünya bu. Genç kızlarımızı etrafta çıplak dolaşmaya cesaretlendirmiyoruz çünkü bu onları hayvan ve hayvandan beterleri için bir av haline getiriyor, bu varlıklardan çoğu da müzik endüstrisinde ve yan alanlarında çalışıyorlar. Sen, bedenin ve seksapelinden çok daha fazlasısın. Şov dünyası meseleyi böyle görmüyor, başka türlü görülmesinden de hoşlanıyorlar -seni kapak yapmak isteyen dergiler ya da her neyse. Bu konuda hiçbir hayale kapılmamalısın, bunların HEPSİ seni istiyorlar çünkü gençliğinden, güzelliğinden faydalanma amacındalar. Ve gençliğinin körlüğü olmadan bunu başarıyla yapmayı da beceremezler. Eğer masum bir kalbin varsa senin gibi olmayanları tanıyamazsın.
Tekrar ediyorum, müzik endüstrisinin seni bir fahişeye çevirmesine izin vermek zorunda değilsin, o kadar yeteneğin var. Seni bir salak konumuna düşürmelerine de izin vermemelisin. Seni umursadıklarını bir an bile düşünme. Onlar para için oradalar… Biz ise müzik için. Bu her zaman böyle oldu ve her zaman da böyle olacak. Bir genç hanım bunu ne kadar erken anlarsa, o kadar erken kontrolü GERÇEKTEN eline alır.
Rolling Stone dergisinde görüntünde beni örnek aldığını yazmışsın. Benim imajım, o zaman plak şirketim beni senin yaptığını yapmaya zorlarken kasıtlı olarak seçtiğim bir imajdı. Görüntümden ziyade yeteneğimle yargılanmak istediğime karar vermiştim. Bu kararı verdiğime mutluyum, bugün 47 yaşında olduğum ve bir paçavra öbeğinin üzerinde olmadığım için… Ama imajını seksapeli üzerine inşa eden bir çok kadın sanatçı orta yaşa erdiği zaman tam da o öbeğin içine düştüler.
Bir kadın olarak kendi kararlarını verebilmen ve kendini güçlendirebilmen, erkeklerin vücudunu ve cinselliğini para kazanmak için istismar etmesini reddetmekten geçiyor. Bu soruyu sormama bile gerek yok… O kadar uzun zamandır bu işteyim ki erkeklerin senin soyunmandan senden daha çok para kazandıklarını adım gibi biliyorum. Hiç de havalı değil. Ve başka genç kadınlara da tehlikeli mesajar gönderiyorsun. Lütfen gelecekte kendini pazarlamanı istedikleri zaman hayır de. Bedenin senin ve erkek arkadaşın için. İnternette sperm saçan pislikler için ya da açgözlü plak şirketi müdürleri metreslerine pırlantalar alabilsin diye değil.
Hannah Montana imajını üzerinden atmaya gelince… Sana bunu yapmak için soyunman gerektiğini kim söylüyorsa yeteneğine ve sana KESİNLİKLE saygı duymuyor. Albümlerin Hannah Montana’yı üzerinden atmanı gerektirmeyecek kadar iyi. Hannah Montana çoktaaaaan uçtu gitti bile… Soyunduğun için değil, harika albümler yaptığın için.
Hoşumuza gitse de gitmese de, bu endüstrideki kadınlar olarak rol modelleriyiz ve dışarıya nasıl mesajlar gönderdiğimiz konusunda çok dikkatli olmalıyız. Senin durmadan verdiğin mesaj ise pazarlanmanın havalı bir şey olduğu… Bu havalı değil, Miley… Çok tehlikeli. Kadınlar cinselliklerinden çok daha fazlası için değer görmeyi hakediyorlar. Biz sadece arzu objeleri değiliz. Seni yaşıtlarına daha sağlıklı mesajlar göndermek konusunda cesaretlendirmek istiyorum… Ve üstüne şu an kariyerinde olan bitenden çok daha kıymetli olduğunu belirtmek de. Lütfen bu konuda endişe duyduğunu sana henüz belirtmemiş her eşşoğleşşeği hemen kov gitsin -çünkü seni şu kadarcık umursamıyorlar.
Eh. Şehveti sevgiyle karıştırma ve ısrarlı bir fahişelik vurgusunun hakim olduğu kısımlarında tüyüm tüsüm dikelmedi desem yalan olur -Mektubun bir kısmı inanılmaz ahlakçı geldi. Keşke O’Connor Miley Cyrus’un vücudunun ne için olduğunu söyleyecek kadar ileri gitmeseydi. Fakat kariyeri boyunca müzik piyasasıyla büyük dertleri olmuş O’Connor’ın neden bahsettiğini çok iyi bildiği de kesin. Gene de bütün bu yazıyı istemeye istemeye yazmamın (Siteye “Miley Cyrus” ve “seksapel” etiketlerini açarken bile içimden canlar buharlaştı) sebebi bu “güçlendirici seksapel” ve “sen güçlendim sanıyorsun ama onlar kazanıyor” düşünceleri arasında hafiiifçe sıkışıp kalmamdı.
Bu konuda bir süredir “Kadının ne yapmak istediği ve onu yapmayı gerçekten istediği her şeyden önemlidir” tarafında oldum, ama bu mektupta bana dokunan bir şeyler oldu. O zaman sadece enkaz çocukluğuna katkıda bulunmadığımız kadınların “seksi”liğini mi yüzde yüz kendinden menkul kabul edeceğiz? Bir genç kadını acınası, aptal ya da obje konumuna düşürmeden mecburi seksiliği konuşabilir miyiz? İnsanı suça dahil etmeyen ve en kolay çözüm hiç bakmamak mı?
Bu arada meseleyi bizim muhteşem Unkapanı geleneğimiz dahilinde tartışmayı çok isterdim ama a) sanırım artık çocuk şarkıcımız yok ve rahatlayabiliriz b) kuşaklararası kadın sanatçı iletişiminde gördüğüm en son örnek Demet Akalın’ın konserini fazla uzatmakla suçladığı Emel Sayın’ı sahneden azarlamasıydı ve c) aslında Gülşen de son klibinde gülleye binmiş ama niyeyse bizde olay çıkmadı, izinsiz yıkım fikrine daha alışığız herhalde. Ve Allah’ı var Gülşen de gülle üzerinde çok daha rahat ve güvende. (“Beni ırgalamaz” derken şaka yapmıyordu…)
Yorumlarda buluşalım.
