Gündeminde ABD’de selebritiler nereye gitmiş ne giymişe yer olanların bileceği gibi (ben değil), New York’taki Metropolitan Müzesi’nin The Costume Institute isimli, modanın da sanat olabildiği fikrinden hareketle oluşturulmuş ve moda tarihinin mihenk taşlarını sanat eseri olarak toplayan, saklayan ve sergileyen bölümünün, her seneki büyük sergisinin açılışı için düzenlediği Met Balosu, Pazartesi günü yapıldı.
Bu sene, Japon tasarımcı Rei Kawakubo’nun 1980’lerden bu yana Comme des Garçons için tasarladığı avangart stillerden 140 örnek sergilenecek. Bu baloların da açılan sergiyle bağlantılı bir teması oluyor; Kawakubo’nun “güzellik, yüksek zevk ve modaya uyumluluğun genel geçer anlamlarına kafa tutmayı başaran” tasarımlarına atıfta bulunulduğu için, davetlilerden bu avangartlığa uygun bir şey giymeleri istenmiş (giyememişler. Rihanna tabii ki hariç). Ama konumuz ünlülerin değil ünsüzlerin güzelliği; Rei Kawakubo’nun ismini görünce bir süre önce rastladığım inanılmaz Gürcistan çekimlerini paylaşmak istedim.
Aşağıda göreceğiniz, 1989 yılına ait 12 fotoğraf ve “perde arkası” videosu, Tiflis’teki Modern Sanat Müzesi seneler sonra bunları sergilemek için fotoğrafçı Brian Griffin‘i Gürcistan’a yeniden davet edince ortaya çıkmış. Kawakubo’nun Gürcistan diye bir yer olduğunu hayatının hangi evresinde öğrendiğini bilmiyoruz, ama biraz klişe bir şekilde Gürcistan’ın en ünlü ressamı Niko Pirosmani hayranı olduğunu okuduğum için sanıyorum Gürcü yönetmen Sandro Vahtangov ile Japonya’da tanıştığında (acaba aşırı avangart bir partide mi tanıştılar? Ayrıca sen hayırdır 80’lerin sonlarında Sovyet’ten Japonya’ya nasıl gidebiliyorsun? Bunlar hep cevapsız sorular) muhtemelen hemen “onu bunu bilmem de Pirosmani çok harika” diyor ve kaynaşıyorlar.
Vahtangov, Kawakubo ve Griffin’in Gürcistan ziyaretlerini ayarlıyor, hatta ülkenin doğusunda, üzüm bağları ve şaraplarıyla meşhur Telavi yakınlarındaki çekim için köyden kendi teyzesini operasyona dahil ediyor. Comme des Garçons’un içinde hiçbir metin olmamasıyla ünlü Six dergisi için yapılan çekimlerin ilham kaynağı? Tabi ki Pirosmani’nin primitivist sanatı. CdG kıyafetleriyle Gürcülerin milli kıyafetlerini karıştırıp ortaya, hele bugünden bakınca, rüya gibi gelen bir şey çıkarıyorlar.
Ekibin Tiflis’e varışı da, bugünden bakınca olaylı, 1989 için epey normal: Moskova’dan aktarma yapan uçakta yeterince yer olmadığı için bazı yolcular kokpitte, Griffin’in asistanı tuvalette, Kawabuko’nun asistanı hostes koltuğunda oturuyor. Griffin, çekimler sırasında yakınlardaki bir kilisede kurbanlık kesildiğini, tüm ülkeyi avucunda sıkan siyasi havayı, hiç bitmeyen toplantıları ve indirilen Stalin heykellerini hatırlıyor – “Askerler, insanlar indirip tahrip etmesin diye heykelleri koruyordu.” (1989’a kadar Stalin heykeli kalmış olması aslında biraz garip ve ya Griffin yanlış hatırlıyor ya Vogue sıkıyor diyeceğim ama Gürcistan’ın kendi oğluna sahip çıkma tarihi biraz farklı.)
Griffin, “Rei Kawakubo nasıl biriydi? Hiçbir zaman öğrenemedim,” demiş. Kawakubo epey talepkar bir işverenmiş ve Griffin’i müthiş bir hızla çalıştırıp, Gürcistan’dan 24 saatte geçip gitmiş. Patron gider gitmez Griffin, Gürcü asistanı ve ortamdaki bir erkek korosunun üyeleri beraber sarhoş olmuşlar. Sarhoş oldukları akşam yemeğinin videosu da var, masanın doluluğu, odanın dekoru, içince hemen şarkı söylemeye başlayan Gürcüler; bazı şeyler iyi ki hiç değişmiyor.
