Prada Yaz 2015 koleksiyonu piyasaya çıkmış. Ben hafif bir Freaks and Geeks: Yetişkinlik Denemesi havası aldım, acaba doğru mu aldım? Kulis çekiminde herkes dersten atılmış veya ehliyet kursunda sıkıntıdan patlamak üzere gibi görünüyordu, ortama bir mış gibi’cilik, şimdi usluyuz, şimdi büyüğüz, şimdi bu nişan düğünden kurtulmak için mutfak kapısının kenarında takılıyoruz atmosferi hakimdi:
(Kuzen Yeşim Abla’dan ödünç tayyörle iş görüşmesi: 1974’ün hatırlanan başarısı, 2014’te kim böyle Tarık Akan’ın minibüsü gibi dolaşacak sorusunun cevabı: bekleniyor)
(Bunun gibi pozlar için çocuklara önceden “sakın gülmeyin, dik dik bakın, otorite makinanın lensinde” gibi şeyler mi söyüyorlar? Sağdaki gencimize baksanıza böyle bir bakış kazara olamaz, günlüğünü okuduk sanki.)
“Benim dışımda herkes Yalçın’ların yazlığında toplandı ve üç gün boyunca pişti oynayacaklar, gerikafalılığınıza inanamıyorum”
Ayın ilk günü bankada (kahverengi) renkli dakikalar.
Şu Joan Jettimsi ama uzun yarı pompador olayı için kuru şampuanla çeşitli denemeler gerçekleştireceğim (Yaşanmaya değer kaşıntılı bir Temmuz öğleni için…)
Bu kadar dikiş Frankeştayn’da bile yok dostum, üç kare geri git.
İşte böyle. Sevip sevmemek ayrı mesele, koleksiyonun kuvvetli bir ambiyansı olduğu kesin. “A-a, ördek başı yeşili ve dünyanın en büyük yakalarına sahip deri pardesü mü dediniz – İşte hayatımın sonuna dek her gün giyeceğim o gardrop bağlayıcı banko kıyafet” diyenlerimiz için ise at fav’a bekle kampanyası üç, iki, bir deyince.
