Turna, senaryo ve yönetmenliği Tevfik Başer’e ait 1986 yapımı 40 Metrekare Almanya filminde yaşamış, Özay Fecht tarafından canlandırılmıştır.
Turna, babası tarafından 500 milyon başlık parası karşılığında, Almanya’da bir fabrikada işçi olarak çalışan Dursun ile evlendirilir. Almanya’ya yaşayacağı için başlangıçta heyecan duyan Turna’nın, mavi renkli bir kapıdan geçip yeni evine girdiğinde duyduğu ilk ses bir saatin alarm sesidir. Bu evde duyacağı son ses de, yine bu ses olacaktır.
Balkonu, televizyonu, radyosu olmayan yeni evinin yerlerini temizlerken bir gün, kapının üzerine kilitlenmiş olduğunu fark eden Turna, film boyunca sadece bu küçük evin muhtelif odalarında görünür. Dantel örer, bavulları, sandıkları açar, aynalara mor örtüler serer, yemek yapar, camdan bakar, uyur, eşyaları yerleştirir, leğende çamaşır yıkar, odalardan birinde gerili iplere çamaşır asar ve sık sık aynalara bakar. Görebildiği tek insan karşı evin penceresinde, ona bebeğini gösteren bir kız çocuğudur. Bu, Turna’nın dış dünyayla kurabildiği tek iletişimdir.
Turna’nın pencereden gördükleri de sınırldır. Oturdukları evin camından karşı apartman ve bir aralıktan da bir sokak köşesi görünür. Top oynayan çocukları, sokağın köşesindeki bir kadını, geçen insanları, arabaları, yağmuru, karşı balkonda saçları yeşile boyalı Almanları görür. Çan, ambulans, kuş sesleri ve Türkçe bir şarkı duyar. Kocasına göre Turna, tarlaya çapaya gitmeyerek, elini boka tezeğe değdirmeyerek ulaşabileceği en rahat hayata zaten sahip olmuştur. Bundan fazlası “rahatın kıça batması”dır.
Turna’yı seyretmek müthiş zordur ve hikâyesi Almanya’da Türk olmak meselesinin çok ötesindedir. Turna’nın hayatı üzerindeki kalın örtü bir kaç kattır. Önce kadın olduğu içim, sonra çocuk doğurmadığından, üstüne bir de Almanya’da olduğu için kıpırdayamaz. İzleyici için Turna ile ilgili başka bir zorluk da, hikâyenin sonunda ona ne olduğunu hiç bilemeyecek olmaktır.
Akılda kalan sözleri
Dursun, dönmedolap ne kadar yüksek?
Almanlar şöyle, Almanlar böyle diyorsun da onlar da Allah’ın kulu. Ne ederler ki adama?
Ne bileyim yeni yılı? Dört duvar arasında adımı bile unuttum.
Turna görebildiğine gülümserken
