Türkiye’de çoğunluğu 90’larda olmak üzere kesin olmayan rakamlara göre 1353 kişi kaybedildi. En yoğun kaybetmeler Olağanüstü Hal Bölge valiliklerinin kontrolündeki illerde, Diyarbakır’da, Şırnak’ta, Batman’da, Hakkari’de yaşandı. Kaybedilenlerin çoğu erkek. Geride kalanlar, kaybedileni arayanlar, devletin Kürt nüfus üzerindeki devlet politikalarından doğrudan etkilenenler, gündelik hayatı devam ettirmesi beklenenler, hem çalışanlar hem çocuklarına bakanlar, köyleri yakıldığı için göç etmek zorunda kalanlar, bir yandan da hem devletle hem çevrelerindeki erkeklerle mücadele edenler kadınlar.
Hakikat Adalet Hafıza Merkezi tarafından hazırlanan bu kısa videoda, kadınların kendi anlatımlarıyla kaybetmeyi, sonrasını, taleplerini nasıl dillendirdiklerini izleyebilirsiniz.
Kocaları zorla kaybedilen kadınlar İstanbul’da, Diyarbakır’da, Cizre’de, Yüksekova’da, Batman’da diğer kayıp yakınlarıyla ve insan hakları savunucularıyla birlikte fotoğraflarını kaldırıyor ve ‘Kayıplar Bulunsun, Failler Yargılansın’ talebini dillendiriyorlar. Bu talep, kayıpların bedenlerini bulma talebi, bir mezar talebi. Bu talep 13 köylüyü gözaltına alıp öldürmekten yargılanan Musa Çitil ve 6 köylünün zorla kaybedilmesinden yargılanan Mete Sayar’ın beraatine karşı çıkan bir talep. Bu talep, Cizre’de 1993-1995 yılları arasında yaşanan 22 kişinin yasadığı ve keyfi infazı suçundan yargılanan Cemal Temizöz’ün beraatinin istenmesine karşı 5 Kasım’da görülecek son duruşmada adalete ulaşma talebi.
Zorla kaybetmeler veritabanına buradan ulaşabilirsiniz.
