AŞK (AMOUR) – Evli, mutlu ve yaşlı bir çiftin bunama ile imtihanı, mükemmel olduğu yazılıyor. Haneke’nin konuyu The Notebook’un son 10 dakikasından çalmış olabileceğini ise ilk 5Harfliler’de okuyorsunuz (neden acaba?). Sonuç olarak Ryan Gosling hayranlarının kesinlikle kaçırmaması gereken bir yapım diyebilir miyiz? (Acaba filmi izledikten sonra bu yazdıklarımdan ne kadar utanacağım?) Filmi çılgınca merak ediyoruz.
TEPELERİN ARDINDA (BEYOND THE HILLS) – Bu da kaçırılmayacaklardan, bir Rumen filmi. Manastıra kapanan eski dostunu rahibelikten vazgeçirip kendisiyle gelmeye/olmaya ikna etmeye çalışan genç bir kadının öyküsü imiş. Neler diyorsun! Attım sepete. (You had me at manastır.)
ACI (PIETA) – Tefeci bir adam ile bu tefecinin annesi olduğu iddiasıyla bir gün birdenbire ortaya çıkan kadının öyküsü. İki paragraf önceki Ryan Gosling muhabbetiyle inandırıcılığımı fena sarsmış olabilirim ama şu yazacaklarım tamamen gerçek ve azıcık spoiler: Tefeci, kadına inanmayınca analığını, anne sevgisini ispatlaması için kendi ayak parmağını oracıkta kesip kadından söz konusu parmağı yemesini istiyor. BAKALIM KAHRAMANIMIZ PARMAĞI N’APACAK? (Yemezsen şerefsizsin!)
HAYALİMDEKİ AŞK (RUBY SPARKS) – Yazar tıkanması yaşayan bir romancı –sanırım başka bir şey yazamadığı için- oturup ideal sevgilisinin özelliklerini taşıyan bir kadın karakter yazıyor. Bu karakter, karakter olmaktan çıkıp kanlı canlı insana dönüşüyor. Ayrıca yazar yazdıklarıyla kadının her davranışını kontrol edebiliyor. (Bunun üzerine adama Türkiye internetlerinden ve medya dünyasından tebrik mesajları yağıyor, plaket veriliyor.) Filmi bana merak ettiren, yönetmenlerinin Little Miss Sunshine’ın yönetmenleri, senaristinin ise aynı zamanda “ideal sevgiliyi” oynayan Zoe Kazan olması.
DÜŞLER DİYARI (BEASTS OF THE SOUTHERN WILD) – Çünkü Güneyin Çamurlu Botları.
NO – Pinochet’yi yerinden eden referandumun televizyon kampanyasını yürüten reklamcının öyküsü. Hali vakti yerinde bir aileden gelen Şilili yönetmen bu referandum yapıldığında 12 yaşındaymış, şöyle anlatıyor: “Bizim evde konuşulan hep Pinochet’nin ülke için doğru adam olduğu çünkü ülkenin ekonomik olarak büyüdüğü idi.” No, yönetmenin Pinochet diktatörlüğünün neye malolduğunu sorgulayan üçlemesinin son filmi. Pardon, ciddi olmaya çalışırken en önemli ayrıntıyı, reklamcıyı Gael Garcia Bernal’in oynadığını eklemeyi unuttum. Gael’ciğimi şu efsanevi fotoğrafla hatırlayalım mı:
ONUR SAVAŞI (JAGTEN) – Dramlara doyamadıysanız, bu da Danimarka’da haksız yere çocuk taciziyle suçlanan adamın hikayesi.
CENNETTEKİ ÇÖPLÜK –Trabzon Çamburnu’nun bir köyüne çöplük sahası yapmak isteyen yetkililere karşı köylülerin verdiği mücadeleyi anlatan Fatih Akın belgeseli. Çamburnu aynı zamanda Fatih Akın’ın babasının memleketiymiş.
MELEKLERİN PAYI (ANGELS‘ SHARE) – Çünkü Ken Loach. Bu sefer eğlencelisinden.
TUTKU (PASSION) – Sadece ve sadece olayın salaklığına kahkaha atmak ve yer yer sinirlenmek için görmek istediğim son Brian de Palma filmi. Gerilim-intikam-erotik tarzında. Reklam ajansında çalışan iki kadından patron olan, diğerinin dahiyane fikrini çalınca (fikir de popoya yerleştirilen bir kameradan ibaret olabilir ya da olmayabilir) bir takım bakışmalar, lezbiyen sevişmeler ve cinayet planları başlıyor. (Hep öyle olmaz mı zaten?)
Biletler silah tüccarı, inşaat devi, uyuşturucu baronu ama aynı zamanda sinefil Siyah Lalekart sahipleri için dün satışa çıktı. Diğer Lalekart sahipleri için bugün, kalan faniler için ise Cumartesi çıkıyor.
Siz hangilerini merak ya da tavsiye ediyorsunuz? Birlikte paylaşım dünyasına dalalım Sedat!
