Sertaç Kayar’ın paylaştığı bu kare seçimleri nasıl bir atmosferde yaptığımızı, ruh halimizi ne de iyi anlatmıyor mu? Diyarbakır’ın abluka altına alınan, daha sonra boşaltılarak yıkılan ve halen yasaklı olan mahallesi Sur’da ilk kez sandık kuruldu. Kayar’ın sözleriyle “Göç etmek zorunda kalan Sur seçmeni oyunu kullanmak için mahalleye geldi. Oyunu kullandıktan sonra da okul bahçesinden mahallelerinin son haline bakan yaşlı bir kadın.”
Yapay çimle kaplanmış çitlerin öte yanındaki kaybına bakarken bu kadın, onun ardından biz de Tahir Elçi’nin hayaletine bakıyoruz sanki. Harabeleştirilmiş bu kadim mahallenin, her yanına kayyumlar atanmış Diyarbakır’ın mirasının korunması adına, Dört Minareli Cami önünde yaptığı basın açıklaması esnasında suikasta kurban giden Tahir Elçi’nin öldürülmeden önceki son sözlerini hatırlayalım: “Birçok medeniyete beşiklik etmiş, ev sahipliği yapmış bu kadim bölgede, insanlığın bu ortak mekanında silah, çatışma, operasyon istemiyoruz. Savaşlar, çatışmalar, silahlar, operasyonlar bu alandan uzak olsun diyoruz.”
Ülkenin her yanında derelerini HES’lerin kuruttuğu, mahallelerine TOKİ’lerin çöktüğü, hayvanlarını toplama kamplarının kapattığı, ağaçlarını, kuşlarını, türlü bitkisini betonların gömdüğü, tarihi mirasını reklam karelerinin yuttuğu bu topraklarda artık yerinden edilmeler, sürülmeler, yıkımlar dursun!
Bir yanda operasyonlar, Tahir Elçi’nin ve nice kayıp yaşamların hayaleti dolaşırken, bir başka alanda, Giresun Eynesil’de mafyatik belediye örgütlenmesinin kıydığı Rabia Naz’ın hayaleti bize bakıyordu. Bu “yöneticiliğe” HAYIR diyen Eynesilli kadınlara saygılar, sevgiler, selamlar!
Sözümüzü hiçe sayan, özgür yaşam hakkımızı elimizden alan, ortak mekanlarımızı yok eden rantçı belediyeciliğin tedavülden kalkma vaktidir. Daha düşünecek, konuşacak, yapacak çok iş var ama:
Çitlerin, yapay çimlerin ötesindeki toprak kokusunu duyuyor musunuz?
