Modern kadının bütün öncelikleri arkadan hayvan gibi bir faturayla geliyor.

YAZI

Belgin and the City

belgindoruk-ayakkabi

 

Belgin Doruk, ayakkabı koleksiyonuyla. Düşünüyorum, düşünüyorum, bu “ayakkabı manyaklığı”, daha doğrusu insanın kadın olduğu için otomatikman ayakkabı manyağı olması gerekliliği ne zaman doğdu acaba? Acaba ayakkabı koleksiyonu yapmanın, ayakkabıya yığacak paraya sahip olmanın bekar ve özgür bir kadın olma nosyonuyla bir tutulduğu Sex and the City dizisinden sonra mı? Sex and the City evreninde ayakkabı, asla yalnızca ayakkabı değildi çünkü: Bekarlığı küçümseyen evli, çocuklu arkadaşlara gösterilecek bir özgür yaşam kartıydı. Kendi gelirinin kontrolünü kazanmış, esprili ve hovarda yeni kadının simgesiydi. Bir tercih, başkaldırı ve yaşam tarzıydı. (Yazar burada elinde olmadan gözlerini iki kilometre kadar yuvarlıyor)

 

Carrie Bradshaw, sisteme başkaldırırken…

 

Freud’un teorilerinin reklamcılığa nasıl ne ne biçimlerde silahlar kazandırdığıyla ilgili Century of the Self isimli efsanevi bir belgesel var. Seneler önce izlediğim bu belgeselde bir türlü aklımdan çıkmayan bir an: 1940’larda ayıp karşılandığı için kadınların yeterince sigara içmediğinden şikayetçi bir sigara üreticisi, ürününü kadınlara kakalamanın yollarını arıyor. Kadınların sigara içmesini nasıl daha kabul edilebilir kılabilirler? Freud’un yeğeni reklamcı Edward Bernays’in aklına dahice bir fikir geliyor: Sigara içmeyi bir başkaldırı olarak yorumlayacaklar. Sigara pipiye benzeyişiyle erkek cinsel gücünün bir sembolü değil mi? O zaman kadınların bu alana dahil olması ve püfür püfür sigara içmelerini, kadınların güçlenmesine dair bir ders olarak yutturabiliriz. Bir sokak yürüyüşünde bir grup kadının eline sigaralar verip, tüttürürken de gazetecilere “Bu bir başkaldırıdır, biz de erkekler kadar beceriyoruz bu işi” diyorlar. Belgesele göre, kadınların sigara alıcısı olmaya başlamasının doğuşu böyle. Bu ayakkabı meselesi de buna benziyor biraz. Modern kadının bütün öncelikleri arkadan hayvan gibi bir faturayla geliyor.

 

Belgin Doruk ayakkabı alırken tatlı tatlı gülümseyip “Aslında almamam lazım ama cinsim belli, ne yapayım?” diyor muydu? Etrafında ayakkabı çılgını, delisi, manyağı olmakla ilgili dev bir mitoloji var mıydı? Yoksa Belgin Doruk ayakkabı alırken sadece ayakkabı alma lüksüne sahip miydi? İnsan bilemiyor.

YAZARIN DİĞER YAZILARI

SANAT

YBu Resim Gitmeli Mi?
Bu Resim Gitmeli Mi?

Sanatçı Hannah Black'in siyah bir çocuk cesedini tasvir eden sanat eserinin var oluşunu ve sergilenmesini eleştirdiği açık mektubundan hareketle: "onurlandırmak" ve "lafı ağzına tıkmak" arasındaki ince çizgi nerede durur?

KÜLTÜR

YMary Beard: Gücün İçinde, Üzerinde, Peşinde Kadınlar
Mary Beard: Gücün İçinde, Üzerinde, Peşinde Kadınlar

Cambridge Üniversitesi Klasikler Profesörü Mary Beard'ın konuşması: Kadınlar Antik Yunan'dan bugüne güçle nasıl ilişkilendi?

SANAT

YÖlüm Kadar Ciddi, Küfürlü bir Şaka: Renate Bertlmann
Ölüm Kadar Ciddi, Küfürlü bir Şaka: Renate Bertlmann

Renate Bertlmann, 1970’lerde bir çok çağdaşı gibi 1968’in devrimci atmosferi ve ikinci dalga feminizmin gücüyle kadın bedenini bir kutlama ve devrim aracı olarak yeniden kurgulayan eserler üretmiş.

SANAT

YGüncel Kızlar (1977)
Güncel Kızlar (1977)

Vintage sarısı, yalnızca çözülmüş meselelere, başarıyla alınmış haklara mı değer?

Bir de bunlar var

Diziler Raftan İniyor
non-binary teorisyen lauren berlant’ın anısına
Kitap Kulübü “Cool in California” Edisyonu

Pin It on Pinterest