Milliyet, Temmuz 1956.
Anarşistler psikopatların bir çeşididir. Nizambozanlık ve mücadelecilik başlıca vasıflarıdır. Fakat bu vasıflar bir cepheye yönelmiştir. Bunlar, çocukluktan beri yükselen başları çekemezler, onlarla uğraşmayı severler ve iş edinirler. Adeta ihtilalci doğmuşlardır ve ihtilal için büyürler. En büyük düşmanları müstebid hükümdarlar, devlet ve hükümet otoritesini temsil edenlerdir. Taç, iktidar taşıyan başları yok etmek için cemiyetler kurarlar. Çoğu 25 yaşını geçmemiş gençlerdir. Hayatlarını istihkar eden bir fedakarlıkla suikastlar tertip ederler. Bağlı oldukları cemiyetin emriyle ve çok defa içlerinden gelen bir arzu ile herkesin gözüne batan bir müstebidi ortadan kaldırmak için hançer, tabanca, bomba elinde olarak, onun yoluna atılır, cürmünü soğukkanlılıkla işler, yaptığına da hiç nadim olmazlar. Seve seve cezalarını çeker, darağacında, giyotinde korkmadan can verirler.
Burada yaradılışla beraber terbiyenin de tesiri vardır.
