2009 yılında 18 yaşının altındayken Zonguldak’ta iki kişinin cinsel saldırısına uğrayan genç kadının davasında Yargıtay’dan karar çıktı: Sanıklar tecavüzden gönüllü vazgeçmiş.
Bu şartlarda sanıklar, çocuğun nitelikli istismarı yerine çocuğun basit istismarından yargılanacaklar. Karar şöyle diyor: ”Dosya kapsamına ve olay yerinin özelliklerine göre vücuduna organ veya sair cisim sokmayı engelleyen mağdurenin aşılabilir mukavemeti dışında harici bir engel bulunmadığından sanıkların suçun icra hareketlerinden gönüllü vazgeçtiğinin kabul edilmesi gerekir.”
Tacizcileri mazur göstermek için daha ne yapılabilir acaba? Psikolojik etkileri azaltmak için tecavüz öncesi ücretsiz antidepresan yardımı? Direnişin aşılabilir olduğunu kanıtlamak için tecavüz esnasında hazır bulunacak sensei? Tecavüzcüsüyle evlenmeyi kabul eden genç kızlarımıza çeyiz setinde damping?
Tacizcilerin iyi niyetle yaptıkları yanlıştan döndükleri ve bunun her şeyi basitleştirdiği dünyada daha iyi yasalar için boşa mı uğraşıyoruz acaba? Nasıl olsa Yargıtay, babamız tecavüz ederken bekâretimizi bozmadığı için, 13 yaşında 26 kişinin tecavüzüne uğramaya rıza gösterebileceğimiz için ve daha binbir bahaneyle adalet duygumuzu zedelemenin bir yolunu bulacaksa boşuna direnmeyelim mi?
Kaynak: Milliyet
