Türkçe sözlü hafif müzik tarihinden karışık bir aşk ve ayrılık hikâyesi anlatacağım size. Tanıdık gelecek.
Ajda’nın sevdiği “nedir derdin söyle” dememiş ona, bir gün bile. Yüzüne bile bakmamış. Ajda bu hallerden hep, hep muzdarip. İşin doğrusu Ajda acılar içinde kıvranıyor, acısını kimse görsün istemiyor. Ajda candan seven birini bekliyor. Oysa “candan seven birisi”nin gönlünde başkası var. Bunlar Ajda’nın kara günleri, yanında kimse yok.
Oysa hayat böyle devam edecek değil. Günler dün, bugün, yarın diye sıralanmış. Ajda apaçık mutsuz ama birden yaşadıklarından mutlu olduğunu söylüyor! Sonra bir aydınlanma anı yaşıyor: “Bugünün bir de yarını var.” Peki ya mutluluk bitince ne olacak, Ajda ne yapacak o zaman? Yıllar acımadan geçecek, zamanla yalnızlık başlayacak, pişmanlıklar yola çıkacak.
Karşılıksız seven Ajda nasıl yaşanır böyle bilmiyor. Bir şey yapmazsa iş işten geçecek. Alışkanlık herşeyden, her biten gün bir öncekinden beter. Ajda’nın kalbini geri alması lazım. Ve karar anı. Ajda haykırıyor “GİDİYORUM BEN, SEN HOŞÇAKAL”
Bu Ajda’nın hayatında verdiği en doğru karar muhtemelen. Yine de son anda başını arkaya çevirip, mırıldanıyor “Anla beni, bıraktım sevgilim seni.”
Ajda, düşe kalka ilerlerken ilişkisinde ve hatta bir biçimde mutluyken, sonrasını düşünüp, gitme kararı alıyor. Kalırsa işlerin sarpa saracağını apaçık görüyor. Ajda gerçekleri görebilen, “yeter” diyebilen bir kadın. “Al, sevgini de al” diyerek, sevgilinin kafasına sevgi çalan bir kadın.
Yine de bütün şarkı “gidiyorum ben, sen hoşçakal” kısmına yaptığımız bir yolculuktan ibaret. Şarkının zirvesi bu kelimeler. Kalan kısımlar bu gitme meselesini yer yer açıklığa kavuşturan, yer yer de daha anlaşılmaz kılan ayrıntılardan ibaret. Nedir derdin diye bir gün olsun sormayan, yüzüne bile bakmayan sevgiliyi Ajda terk ediyor. “Ya Sonra” şarkısı Türkiye’ye, 1979’da İtalya’dan geliyor. Orijinal adı günler anlamına gelen “Giorni.” Şarkının İtalyanca sözleri sevgiliye düzümüş pür bir methiye. Türkçe sözlerin yazarı Fikret Şeneş, Ajda’nın çok şarkısındaki “sana hiç eyvallahım yok, buyur git, kapı açık, olmadı ben giderim, sen hoşçakal” temasının sahibi. Bazı şarkılarındaki bu karışık mesajların kaynağını Fikret Şeneş’in hayat hikâyesinde bulmak mümkün. Şeneş’e göre hiç kavuşamadığı tek bir adam ve onunla yaşadığı fena halde çalkantılı ilişki için yazılmış bu şarkıların hepsi. Hatta bir defasında konsere gelen bu adamı gören Ajda heyecanlanıp “Ay Kemal Enişte. İşte şarkıların kahramanı” diye bağırıvermiş. Bütün bu hikâyelerin ayrıntısını 2007’de bir günlük gazete yayınamış şu adresteki ropörtajda bulabilirsiniz.
Yukarıdaki fotoğraf, Ajda Pekkan ve Fikret Şeneş’in yıllar sonra biraz bozulacak dostluklarını gösteriyor. Fotoğrafı 93 numara‘da buldum.
