Şu lafı o kadar çok duydum ki. Söyleyenler de mini etek giymeyen ama kendini muhafazakar olarak da nitelendirmeyecek insanlardı hep gördüğüm kadarıyla. En son dolmuşta önümde oturan kızın dışarıda yürüyen başka bir kız hakkında yanındaki oğlana bunu söylediğini duyunca şu lafı bileşenlerine ayırma zamanı geldi diye düşündüm.
Öncelikle şunları aradan çıkaralım:
O gün mini etek giymek istemiştir, kapıdan çıkmakla gideceği yere varmak arasındaki süre içerisinde atılan bakışlardan-sözlerden yılmıştır, gideceği yerde rahat edecektir ama yolda etmiyordur, özel arabası ya da taksiye verecek parası olmayabilir, yürürken etek yükseliyor veya uçuyordur, o gün şıklığı rahatlığa tercih etmiştir, senin kadar müthiş özgüvenli olmayabilir ve yine de o gün mini etek giymek istemiştir… kısacası mini etek giyip çekiştirmenin milyonlarca sebebi olabilir. Hiçbiri de senin lüzumsuz yargılarını haklı çıkarmaz.
Bir diğer deyişle, “en sinir olduğum şeydir mini etek giyip çekiştirilmesi” diyerek aslında şunlardan birini veya birkaçını söylüyor olabilir miyiz acaba:
– Mini etek giymeyi isterim ama giyemem. Çünkü kendi sınırlarımı da toplumun sınırlarını da bilirim. Sen neden o sınırları tanımıyorsun da istediğini giyiyorsun? Ben enayi miyim? Bak eteğini çekiştirerek o o sınırların varlığını da kabul etmiş oldun. Al işte bütün endişelerim doğru çıktı ve senin özgüvensiz duruşunda tüm korkularım ete kemiğe büründü. Her şeyin suçlusu sensin, mini etek giyip çekiştiren kız…
– Mini etek giyilmesi hoşuma gitmez. Sen niye giydin? Sen de giyme.
– Dikkat çekmekten hoşlanmam ama senin dikkat çekmenden daha da hoşlanmıyorum şu an.
– Oh olsun, sen miydin dikkat çekmek isteyen. Ne kadar rahatsız gözüküyorsun şimdi. Yaa yaa.
– Ben mini etek giydim mi Naomi Campbell gibi taşırım o miniyi. Öyle bir kadınım ben. Sen değilsin. Bu yüzden sana ve mini eteğine acıyorum… Bunu sesli belirtmek istedim çünkü aşırı sağlam olduğu bu konuda bir türlü susamamamdan belli özgüvenim tabii ki bunu gerektirir.
Yanisi: yapma canım, yapma bitanem.
Önemli not: Yapma canım, yapma bitanem’ler bunu söyleyen bir kadınsa devreye giriyor. Bu laflar bir erkekten çıkıyorsa sihirli sözcüklerimiz her zamanki gibi: sorduk mu, sana mı kaldı, sana ne ve tabii ki bana ne. Zaruri değil ama hoş bir dokunuş: tirad esnasında horultulu bir uykuya dalmak.
