Hostes Rona Altınay’ın mezarını Aşiyan Mezarlığı’ndan geçerken gördüğümde niye donup kaldığımı, fotoğrafını görünce siz de anlayacaksınız:
Altınay, 3 Mart 1974’te Fransa’da ormana çakılan Türk Havayolları uçağında vefat etmiş. Arkasında bıraktığı, ne kadar ama ne kadar müthiş bir mezar taşı. Burnu toprağın içinde, toprağı koklayan, kocaman taştan bir uçak. Üzerinde Altınay’ın da bir fotoğrafı var. İnsan mezarı görünce baştan irkiliyor, hatta ölüm adetleriyle ilgili alıştığımız bir sürü düşünceden dolayı böyle bir seçimin uygunluğunu da sorguluyor ama… Mezartaşı, üzerindeki bilgilere göre vefat ettiğinde sadece 29 yaşında olan Altınay’ın nasıl öldüğünü, mesleğinin yaşamı ve ölümünde nasıl büyük bir yeri olduğunu hiç kelime kullanmadan, ne kadar özlü ve güzel anlatıyor. Mezarın karşısında ayaklı, minik, mermer bir çeşme de var, gene üzerinde Rona Altınay’ın adını taşıyan. Uçağın karşısında öylece duruyor, yaşayanlar için. İnsan ister istemez Altınay’ın ardından bu kararları verenin kim olduğunu, mezar taşını kimin tasarladığını ve oraya dikmek için ne mücadeleler verdiğini merak ediyor.
Bu kadar dikkat çekici ve güzel bir mezar taşının yanından sadece yürüyüp geçemiyorsun tabii, düşündüm durdum. Altınay’ın bu kadar genç bir yaşta, elim bir kazaya kurban gitmesinin yanında uçak kazalarının da insanı derinden yaralayan bir tarafı var. Bu histe tam olarak nasıl havada durduğunu anlamadığımız bir şeye tamamen insan zekası ve çabasına güvenerek binmemizin bir katkısı olmalı sanırım. Her düşen uçak, insanın bulutlarda yüzme hayalinin de yere çakılması bir yerde, şiirsel bir tarafı var. Bu mezar taşı, bunun da anıtı olamaz mı?
Gördüğünüz fotoğrafları çekmekte tereddüt ettim, mahremiyete saygısızlık etme endişesiyle. Sonra düşündüm ki, bu mezar taşının amaçlarından biri Altınay’ın adını yaşatmaktıysa, bunu otuz küsür sene sonra bile zarafetle yapmayı başarıyor. Bu vesileyle Altınay’ı ve 1974 kazasında bütün ölenleri anmış olalım. Bir de sonuç olarak, dedim içimden, bütün mezarlıklar aslında henüz taşınmadığımız evlerimiz sayılır.
